Eirigh Is Cuir Ort Do Chuid Eadaigh Coiriu





Eirigh 's cuir ort do chuid 閍daigh 

Go mbearraidh mf閕n do ch鷏 

Go dtmuid 'soir easpag na hè’³rne 

Go gceangaltar m'gus t

Bhgr's cion agam fé–•n ort 

A chuid 'en tsaol 閍laigh liom 

'S nach duine dona gan ché–•ll 

A scarfadh ché–•le sinn 

Cuirimse croar a' phé«Žadh 

'S ar bhuachaill骻a an tsaoil 

N醨bh fhearr d骹a cail韓 deas 骻 acu 

Nbean agus puntalé–• 

O韈he mh髍 fhada sa gheimhreadh 

N醨 dheas bheith 's鷊radh l閕 

'Bhfarras a' chailleach 'srannfa

'S 'tarraingt a' plaincead lé–• 

DM醝rt a rinneadh mo chleamhnas 

Mo chreach 's m'amhgar g閍r 

Ghlac mise comhairle mo mhuintir 

'S pairt mh髍 do m'aimhleas 

Pé«Žadh mise gan amhras 

Ar shamhailt do mhnaoi gan scé–•mh 

'S n韑 aon chail韓 dgcasfasa ghleann damh 

Nach rachainn 'un cainte lé–• 

Nuair a thé–•mse 'un Aifrinn DDomhnaigh 

'Sfhiafra韔s gach 骾gfhear daom 

'Chormaic, an bhfuil tusa pé«Žta? 

Nan air韔nn tan 骾ge 'cho韈h'? 

'Sabraim is deirim fé–•n leofa 

Go n'aireochainn go m髍 fa-raor 

'S an mé–•d agaibh atgan pé«Žadh 

Gur agaibh atsp髍t an tsaoil 

Ach gheobhaidh mhata 'gus br骻a 

Agus 閕reochaidh m骻 arais 

Agus rachaidh mamach go Gleann Domhain 

Sin an 醝t a bhfuil m髍醤 ban 

Go bhfaghaidh mcail韓 deas 骻 ann 

A shi鷏as a' r骴 go glan 

'S n醨bh fhearr liomsa leis na mnm髍a 

Ncailleach Ghleann Domhain 's a ba