Når pappa blei ein fremmed

og seilte inn i landet

han drakk for å holda seg unna

og skjønte at flaskå

va børa som bar han

inn i det grusomma og vonda

då banka han hat inn i redde små menn

og dreiv kjensler ut av vordende mødre

og sørga for at det vil skje igjen

han verva nye voldsomme brødre



La dei sleppa det

La dei vær i fred



Då slo mamma av lyden 

på alt som va der ute

og flytta longt inn i seg sjøl

hu grein bak et smil

all prat va bare lyd

hu blei et rungande, dødsstille brøl

då blei redde små menn sinte og harme

og vordende mødre forlatt

små mennesker blei fratatt opplevelsen av varme

og tatt me inn i ei skremmande natt



La dei sleppa det

La dei vær i fred