İndirime girmiş eşyalar kadar sezonluk

İklime bağlı indirgenmiş cezalar kadar suçlu, bir o kadar 

Güçlüyüm şimdi. 

Şimdi bu, dünse... 

Aşk dedi bir gün birisi 

Boş bulundum 

Yine omzumdan burkuldum. 

Bakıştık, tanıştık 

Yattık daha ilk gece 

Namussuzluk ettik. 

Yetemedik. 

Ağladık olmadı 

Güne dönmeye çalıştık, olmadı. 

Gitti. 

Kara bir tren gibi sessizce terkettik yine aynı garı 

Mutluluk fonda kaldı. 

Karlı, meteorlu, korkulu bir dekor yarattık, 

Yok. 

Saat farkımız çok. 

Umduğumdan daha da çok, çok 



Orası Istanbul'a uzak kaldı 

Gerçi Istanbul'da kozmopolit, depresif, yaşama sevinçli 

Yorgun ve tarih sahibi 

Ama yetmedi 

Burda kalmasına yetmedi istanbul 

İstanbul ilk defa mağlup ayrıldı kendi sınırlarında aşktan 

Aşk şehri Paris'miş 

Bir kez daha kanıtlandı 

O ırak diyarlara çok büyük büyükelçi 

Tahlillere büyük cevher 

Astığı astık, kestiği kestik, dediği dedik baskın kadın 

Ayrılığa ağlardın, peki n'oldu? 

Ben ırak diyarlara büyük idealist 

Tahminlere büyük mücevher 

Yandığı yandık, kestiği kestik, dediği dedik gurur adam. 

Ayrı kaldık, ayrılık aldık, ayrılık verdik 

Apayrı iki insandık 

Apaçık ortada kaldık. 



Ben hiçbirşeyi bilemez oldum 

Aramak ister arayamaz oldum 

Aşktan ölür, midesi kazınır 

Dilim ekmeğe özsuyunu kurutur oldum 

O, belli ki verdiği kararın arkasında durmayı bilen 

O, belki zorlanan ama iyi bilen 

Ama neyi bilen 

Boşa seviştik, boşa savaştık, boşa kürek çektik 

Yanıldık, yine yanıldık 

Çoku bölüştük, yoka dönüştük 

Ayrıldık daha ilk gece. 

Elimize ne geçti? 

Monalisa'nın üzgün tarafı. 

Elimize ne geçti? 

Monalisa'nın mutlu tarafı. 

Peki elimize ne geçti? 

Ağlarken gülmeyi becerebilen bir palyalço maskesi 

Peki elimize ne geçti? 

Kırık dökük anılar 

Van Gogh sarı çiçeklerini bize çizmemiş ki... 

Elimize ne geçti?

Elimize sadece yok geçti 



Öyle büyük ki ağrım 

Horon tepseler ağlıyorum 

İnan ki elimi kolumu zincirledin 

İnan ki sustuklarımı sen izin vermedin diye 

Boğazımda cümleledim 

Artık telefon beklemiyorum 

Artık telefon etmiyorum, çünkü biz artık olduk 

Tabakta kaldık günah olduk 

Yazık olduk 

Biz senle, biz senle iki ayrı olduk. 



Ben sana susacak kadar 

Ben sana susayacak kadar 

Ben seni beni susturacak kadar sevdim 

Öyle büyük ceza ki bu, 

İkimize iyiliğimiz için kestiğin 

Artık Afrikadakiler yaşar 

biz ölürüz. 



Evvel zaman içinde 

Kalbur zaman içinde 

Yalan bir aşk yaşarmış 

Boğaziçinde